-
1 osacz|yć
pf — osacz|ać impf vt 1. (otoczyć) to corner [przestępcę]- osaczyć wroga to surround the enemy2. przen. [problemy, trudności, myśli] to assault, to bombard- osaczało nas coraz więcej wątpliwości we were beset with more and more doubts- osaczały go ponure myśli he was beset with grim thoughts3. Myślis. to corner- osaczyć zwierzynę to hold the game a. quarry at bayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osacz|yć
См. также в других словарях:
osaczać — ndk I, osaczaćam, osaczaćasz, osaczaćaj, osaczaćał, osaczaćany osaczyć dk VIb, osaczaćczę, osaczaćczysz, osacz, osaczaćczył, osaczaćczony 1. «otaczać, okrążać ze wszystkich stron, uniemożliwiając wydostanie się; wpędzać kogoś w zasadzkę, w matnię … Słownik języka polskiego
